Τα αποτελέσματα τριμήνου συνεχίζονται, το Final Fantasy XVI πέφτει σε λακκούβα, ενώ αναρωτιόμαστε αν έχουν νόημα τόσες ρυθμίσεις για γραφικά και εικόνα σε τίτλους για κονσόλες.
Το παρόν επεισόδιο φτάνει σε εσάς με την υποστήριξη της:
Κάποιοι ανακαλύπτουν τη Βραζιλία, η Ubisoft προσπαθεί να αλλάξει (ξανά), η Sony προσπαθεί να βγάλει νόημα και η CD Projekt RED ανοίγει πολλαπλά μέτωπα. Όχι σαν εκείνο με τον Chris Pratt βέβαια.
Το παρόν επεισόδιο φτάνει σε εσάς με την υποστήριξη της:
Στο τελευταίο «κανονικό» επεισόδιο του καλοκαιριού, το δίδυμο απορεί με την κυβέρνηση του Quebec, ασχολείται με κάτι Ιάπωνες και με μια πρώιμη έρευνα για την επίδραση της έμφασης σε σεξουαλικά χαρακτηριστικά στα games. Ό,τι πρέπει για τη ζέστη.
Το παρόν επεισόδιο φτάνει σε εσάς με την υποστήριξη της:
Το ότι ανακοινώθηκε κονσόλα για NFT είναι πιο τρομακτικό/αστείο από το The Quarry και ξεκάθαρα πιο παράλογο από το ότι το Ghostwire Tokyo είναι ένα περίπου FPS εξ Ιαπωνίας που λειτουργεί.
Το παρόν επεισόδιο φτάνει σε εσάς με την υποστήριξη της:
Η Sony προσπαθεί να εξηγήσει το Game Catalog του PS Plus ενώ Bandai Namco, Capcom και Konami περνούν τέλεια. Στο βάθος, πολιτική και PlayStation Studios και Diversity Space Tool από Activision Blizzard.
Sony, Nintendo και άλλοι κλείνουν έτος, η Ubisoft δεν έχει όρεξη να αγοραστεί, το πρόγραμμα της Bethesda αλλάζει, η Microsoft έρχεται αντιμέτωπη με το DRM της και η EA δεν παίρνει πια, εχμ, FIFA.
Όπως είπε κάποτε κάποιος που ξέρει καλύτερα από εμάς, αυτό που κάνει ένα παιχνίδι ιαπωνικό είναι ο σχεδιασμός των τεράτων, τα οπτικά και ηχητικά εφέ. Τι; Όχι;
Η Epic παύει να είναι εταιρεία gaming, το PS Plus δεν είναι καταστροφικό, οι απόψεις διίστανται για το αν το Steam Deck είναι «future proof» αλλά και για το αν είναι καιρός για περισσότερα ή λιγότερα video games.